ELSA

Kim bilebilir ki insanın gecelerini?

​

En zifirinde siyahın tek başına kahrolursun da her yeni güne tekrar maviye boyanırsın. Mavi...bazen en dondurucusundan sığınağın olur katılaşmak .Kayıplarınla azalıp, eksildiğini sanıp, korumak için parçalarını dondurursun bakışlarını. Buzlu cam ardından görünür sakladıkların, cam kırılganlığında zaafındır güç saydığın. Geçmişin kilidi sende aç bütün hesapları. Hayat acıtır, incitir bazen onlar da canlılık kıpırtısı, daha da çoğalırsın eksildiğin yerden. Sevginin sıcaklığı eritir en inatçı katılıkları, vazgeçme yeniden dene, barış, paylaş, kurtuluş sonsuz kere sevgide.

​

KIPIRDA, yeniden SEV!..

​