İzel

Suya yazmak gibi geçti sanırsın hayatını...Saydam izinle, bırakırsın şifanı. Dün, bugün, gelecek; içsel dövüşlerinle geçerken günler, güvendesin kendinle, dengele tezatlarını... 

Ağlamak küçümsenirken rekabetçi dünyanda, Toprak Ana en güzel kokularını salar; yağmurdan sonra. Kutsa kadınlığını, sarıl... serbest bırak içinden geliyorsa; gözyaşlarını... Canlanır renkleri doğanın ıslandıkça, ferahlar soluduğun hava. Derin nefes al, içine dal; keşfet farklılıklarını. Sev, gururlan... Bu serüvende senden bir öz bırak, ardından gelenler ilham alsın. En güzel izindir kendine has yaratımların. 

Sen şifasın, bırak fışkırsın! 

Ellerin şifa, izin deva; bırak aksın!..