Mira

Denizin  fısıldayan sesi ve derinliği gizemini taşır, hikayen suya karışır... Balık hafızalı bir dünyanın kalbinde, pul pul dökerken anıları; suya bırakırsın tüm ağırlığını 

 

Herkesin; her şeyi hızlıca unuttuğu bu hayatta, hafifler insanlar batmazken suda, sen okyanusa karışırsın... Tüm damarlarınla... Unutmanın hafifliğine inat, suda boğulmuş sözler yankılanır ruhunda. 

Suyun altında nefesin, bir sonsuzluk yankısı, okyanus; göğsünde büyüyen devasa bir dünya...Zaman, pulları dökülmüş bir balık gibi soyunup iz bırakmadan kayıp giderken herkesten, silinir her şey dalgaların kaygan avuçlarında, senin zihninde kaybolmaz diğerlerine edilenler. Unutma! Hatırla ,susma gerekirse  kopar bir fırtına. Aynı denizde ama farklı akıntıda olanları hatırla, değişsin kaderi benzerlerinin, son bulsun yarım kalmış cümleler. Değişsin eşitsizliği, kefesi denk olsun. Birleşsin tüm söylenmeyenler, okyanusa yol bulsun. 

Unutma, susma, değişsin kaderi !..Değişsin, yaşasın dilediğince...

 Derin bir nefes al, aç gözlerini, daha adil, günahlarından bir arınmış bir dünyaya... Susma!